کد مطلب:276980 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:133

معنای فتی در قرآن
با مراجعه به آیات مباركات قرآن كریم، و ملاحظه ی معنی «فتی» در این كتاب آسمانی، نیز همان معناهائی كه در كتب لغت آمده است بدست می آید، بعلاوه اینكه در موارد متعددی كلمه ی (فتی) در قرآن كریم، به اشخاص (حر) و آزاد نیز اطلاق شده است و در این باره به ده ها آیه می توان استشهاد نمود كه ما از میان همه ی آنها تنها دو آیه را بعنوان مثال می آوریم:

1- قرآن كریم، در مورد بت شكنی حضرت ابراهیم (علی نبینا و آله و علیه السلام) چنین می فرماید: «قالوا سمعنا فتی یذكرهم یقال له ابراهیم» انبیاء: 60 یعنی: گفتند آزاد مردی را شنیده ایم ابراهیم نام كه خدایان ما را به بدی یاد می كرد.

2- درباره ی همسفر «موسی» كه طبق گفته ی مفسرین «یوشع بن نون» بوده است چنین می فرماید: «و اذ قال موسی لفتیه لا أبرح» كهف 60 یعنی: و موسی به خدمتكار خود گفت من از اینجا نمی روم، در صورتی كه خدمتگذار موسی، یوشع بن نون بوده است. و علت اینكه قرآن مجید، از او بعنوان (فتی) یاد نموده این بوده است كه وی، خدمتگذاری حضرت موسی علیه السلام را پذیرا شده و از وی پیروی می كرده است تا از او علم و دانش بیاموزد. [1] .

جمع كلمه ی «فتی» (فتیان) و (فتیه) است مانند (و قال لفتیانه اجعلوا بضاعتهم فی رحالهم» یوسف 62، یعنی: یوسف به غلامانش گفت سرمایه ی آنها را در بارهایشان بگذارید. و مانند (انهم فتیة آمنوا بربهم و زدناهم هدی» كهف: 3، یعنی: و آنها



[ صفحه 364]



جوانمردانی بودند كه بپرودرگارشان ایمان آورده و ما بر هدایتشان افزودیم. [2] .

تردیدی نیست كه در این آیات، كه بعنوان نمونه آوردیم معنای جوانمردی احساس می شود، در عین حال كه برخی از آنها بطور كنایه در مورد خدمتكار استعمال شده است.


[1] مجمع البحرين، ماده «فتي» ج 1، ص 325.

[2] قاموس قرآن، ج 5، ص 151.